بیشترین صدمات ناشی از جنگ

از آنجا که بیشترین صدمات ناشی از جنگ متوجه زنان و کودکان می شود به طوری که بی خانمانی، بی سرپرستی، محرومیت از آموزش، سوءاستفاده ی جنسی، سوءتغذیه، سربازگیری، قحطی و بیماری، مین های زمینی و…خطراتی هستند که همزمان با جنگ، کودکان را به صورت بالقوه یا بالفعل تهدید می کنند، به همین جهت، نهادهای انسان دوستانه، دولتها و توده ی مردم را به فکر حمایت هایی از کودکان و دوری از صحنه ی نبرد و در امان بودن از آثار و نتایج جنگها واداشته است و در واقع، تبعیض مثبت بر آنها وارد شده است  اسناد متعددی در حقوق بین الملل از حقوق کودکان در مخاصمات مسلحانه حمایت به عمل می آورد.

این اسناد را می توان در دو حوزه حقوق بین الملل بشردوستانه و حقوق بین الملل بشر جای داد. تا پیش از تصویب کنوانسیون حقوق کودک 1989، حقوق بشر دوستانه از کودکان در مخاصمات حمایت می کرده است کنوانسیون های چهارگانه 1949 ژنو  و دو پروتکل الحاقی 1977 در موارد متعددی از کودکان حمایت به عمل آورده است که می توان آن را به طور کلی در دو دسته حمایت مستقیم و غیرمستقیم از کودکان دانست. پیش از تصویب پروتکل ها مجمع عمومی ملل متحد در سال 1974 اعلامیه حمایت از زنان و کودکان را در وضعیت های اضطراری و مخاصمات مسلحانه تصویب کرد.
هرچند رعایت این قطعنامه در منازعات الزام آور نیست اما گام مثبتی در توجه به زنان و کودکان به عنوان قربانیان رفتار غیرانسانی و افزایش توجه به افراد آسیب پذیر در مخاصمات داخلی است.

بیشترین صدمات ناشی از جنگ

الف: حمایت عام: کودکان در معاهدات حقوق بشردوستانه علاوه بر آنکه اصولاً غیرنظامی اند و نباید به آنان تعرض شود؛ به دلیل آسیب پذیر بودن از حمایت برخوردارند. اساساً حقوق بشردوستانه، حقوق حمایتی است و به درستی «حمایت» قلب حقوق بشردوستانه است.
حمایت عام یعنی افراد بدون توجه به خصوصیات فردی، شغلی، جنسی و نژادی از کلیه فعالیت های بشردوستانه ای که به منظور حفاظت از جمعیت های غیرنظامی به عمل می آید برخوردارگردند

حمایت خاص

ب: حمایت های خاص: علاوه بر حمایت عام، کودکان به دلیل آسیب پذیر بودن از حمایت خاص که جنبه تکمیلی و اضافی دارد برخوردار می گردند. به تصریح بند اول ماده 77 پروتکل اول، کودکان باید مورد احترام خاص قرار گیرند و در برابر هر شکل از حمله غیرمحترمانه حمایت شوند. طرف های مخاصمه مراقبت و کمکی که کودکان خواه به علت سن و یا به هر علت دیگر به آن نیاز دارند، برای آنان فراهم نمایند.

حمایت خاص از کودکان

هدف حمایت خاص از کودکان در اسناد حقوق بشردوستانه مصون نگه داشتن حفظ آنان از ایراد هرگونه زیان های روحی و جسمی است. اصولاً درباره اشخاص تحت حمایت حقوق بشردوستانه، همان مقررات خاص رفتار با بیگانگان در زمان صلح اعمال خواهد شد. بر همین اساس کودکان کمتر از 15 سال و زنان باردار و مادران اطفال کمتر از 7 سال از هرگونه رفتار ممتازه به میزان اتباع دولت برخوردارند

به علاوه چنانچه در موارد استثنایی کودکان با کمتر از 15 سال سن، به طور مستقیم در مخاصمات شرکت کنند و در اختیار طرف مخالف قرار گیرند، خواه اسیر جنگی باشند یا خیر، از حمایت خاص برخوردارند. این حمایت ها را در موارد زیر می توان برشمرد تخلیه کودکان و تاسیس مناطق (پناهگاه) دولت ها در زمان صلح و دول متخاصم پس از شروع جنگ می توانند در خاک خود و در صورت لزوم در اراضی اشغالی مناطق امن و نقاط بهداری ایجاد کنند تا زخمیان، بیماران، معلولان، پیران و کودکان کمتر از 15 سال، زنان باردار و مادران کودکان کمتر از 7 سال را از تاثیرات جنگ محفوظ دارند. همچنین دول متخاصم تلاش می کنند برای تخلیه بیماران و زخمیان و معلولان و پیران و زنان تازه زا از نواحی محاصره شده و…،به مقصد مناطق امن، توافقات محلی بین خود منعقد کنند

ماده 49 کنوانسیون چهارم

مطابق ماده 49 کنوانسیون چهارم، دولت اشغالگر هنگام انتقال و یا تخلیه کودکان باید به گونه ای اقدام کند تا حتی الامکان کودکان در موسسات مناسب پذیرفته شوند و از جهت سلامت، بهداشت، امنیت و تغذیه در شرایط رضایت بخش باشند و اعضای یک خانواده از همدیگر جدا نباشند. همچنین بر اساس بند 2 ماده 51 کنوانسیون چهارم، به کارگیری اجباری افراد زیر 18 سال توسط دولت اشغالگر ممنوع است و نمی توان آنان را به هیچ کاری که مستلزم شرکت در عملیات جنگی باشد وادار ساخت.

دول متخاصم تلاش خواهند کرد در دوره مخاصمات، موافقت نامه هایی برای آزادی و بازگشت به میهن و محل اقامت یا بستری شدن در بیمارستان در یک کشور بی طرف نسبت به بعضی طبقات بازداشتیان به ویژه کودکان و زنان باردار و مادران اطفال شیرخوار و اطفال کوچک و…منعقد سازند هرگونه انتقال کودکان به یک کشور خارجی ممنوع است مگر دلایل اضطراری یا سلامتی و امنیت، چنین انتقالی را ایجاب نماید.

شرایط کودکان  در جنگ

بیشترین صدمات ناشی از جنگ // در این وضعیت نیز باید انتقال به نحوی صورت گیرد که کمترین مخاطره برای کودکان داشته و امکانات لازم برای تحصیل از جمله آموزش مذهبی و اخلاقی وی، طبق خواسته والدین، در مدت دوری از وطن فراهم گردد. به منظور تسهیل بازگشت این دسته از کودکان به خانواده ها و میهن خود، انتقال دهندگان، برای هر کودک در صورتی که خطر یا صدمه ای متوجه کودک نگردد، کارتی صادر می کنند که علاوه بر نام و نام خانوادگی کودک، مشخصات دیگری؛ مانند:

جنسیت، محل و تاریخ تولد، نام کامل پدر و مادر، تابعیت، زبان مادری و زبان های دیگری که به آنها تکلم می کند، نشانی خانواده، وضع سلامتی، گروه خونی، هرگونه ویژگی های مشخصه، تاریخ و محل یافتن، زمان و محل ترک کشور و دین کودک در آن درج می گردد. همچنین در جهت حمایت مستقیم از کودکان و مادران آنها دولت ها متعهد شدند در شرایط مخاصماتی، آزادی عبور هرگونه محموله های خواروبار ضروری، پوشاک و مواد مقوی مخصوص کودکان کمتر از 15 سال و زنان باردار یا تازه زا را فراهم کنند. البته این اجازه مشروط به آن است که محموله های مزبور از مقصد خود منحرف نشوند و یا استفاده مشهودی از آنها در جهت مساعی نظامی یا اقتصادی صورت نگیرد. همچنین زنان باردار و تازه زا و اطفال کمتر از 15 سال، اضافه غذایی متناسب با نیازهای بدنی خود دریافت خواهند کرد. در توزیع محموله های امدادی، خردسالان، مادران باردار، زنان در حال زایمان و مادران شیرده در اولویت خواهند بود

موسسه حقوقی

شناسایی تعیین هویت و بازگشت به خانواده: دول متخاصم متعهدند، اقدامات لازم را معمول دارند تا کودکان کمتر از 15 سال که در اثر جنگ یتیم یا از خانواده خود جدا شدند، به حال خود رها نگردند و در نگهداری و اجرای مذهب و آموزش آنان تسهیل شود. آنها تلاش خواهند کرد تشخیص هویت همه کودکان کمتر از 12 سال به وسیله حمل یک پلاک هویت یا به هر وسیله دیگر مقدور باشد.

همچنین دولت اشغالگر با کمک مقامات ملی و محلی، حسن اداره موسسات پرستاری و تربیت کودکان را تسهیل خواهد کرد و هرگونه اقدام لازم برای تعیین هویت کودکان و ثبت نَسَب آنها به عمل خواهد آورد. در هیچ حال، نمی توان وضعیت شخصی آنها را تغییر داد یا آنها را در تشکیلات و سازمان های تابعه خود وارد کرد.اعضای یک خانواده بازداشت شده، مخصوصاً پدر و مادر و کودکانشان، در یک محل با هم خواهند بود؛ مگر دلایلی چون سلامت، جدایی میان آنان را به صورت موقت ضروری سازد دولت ها متعهد شدند تا به هر طریق ممکن، به هم پیوستن مجدد خانواده هایی که بر اثر مخاصمات مسلحانه از یکدیگر جدا شدند تسهیل کنند

آموزش و محیط فرهنگی

آموزش و محیط فرهنگی: مطابق ماده 94 کنوانسیون چهارم، دولت بازداشت کننده فعالیت های فکری، آموزشی، تفریحی و ورزشی بازداشت شده ها را تشویق خواهد کرد و آنان را برای شرکت در این گونه فعالیت ها آزاد خواهد گذاشت؛ در تامین این قبیل فعالیت ها اقدامات لازم را به عمل خواهد آورد، به ویژه اماکن مناسب در اختیار آنان خواهد گذاشت؛ آموزش کودکان و نوجوانان تأمین خواهد شد و آنان خواهند توانست در داخل یا خارج محل بازداشت، به مدرسه بروند و از محل های مخصوص برای ورزش برخوردار شوند؛ کودکان باید تحت تعلیم و تربیت مشتمل بر تعلیم و تربیت مذهبی و اخلاقی به صورتی که والدین و در صورت فقدان والدین – سرپرستان آنها مایل اند، قرار گیرند

مجازات اعدام برای کودکان

ممنوعیت مجازات اعدام برای کودکان و مادران باردار: مجازات اعدام نباید نسبت به اشخاصی که در زمان ارتکاب جرم کمتر از 18 سال دارند و زنان باردار یا مادران کودکان خردسال اجرا شود. طرف های مخاصمه تا بالاترین حد ممکن، اهتمام خواهند نمود که از صدور حکم اعدام در مورد زنان باردار یا مادران دارای فرزندان وابسته به آنان، به دلیل جرائم مربوط به مخاصمه مسلحانه، خودداری شود.

شناسایی تعیین هویت و بازگشت به خانواده: دول متخاصم متعهدند، اقدامات لازم را معمول دارند تا کودکان کمتر از 15 سال که در اثر جنگ یتیم یا از خانواده خود جدا شدند، به حال خود رها نگردند و در نگهداری و اجرای مذهب و آموزش آنان تسهیل شود. آنها تلاش خواهند کرد تشخیص هویت همه کودکان کمتر از 12 سال به وسیله حمل یک پلاک هویت یا به هر وسیله دیگر مقدور باشد. همچنین دولت اشغالگر با کمک مقامات ملی و محلی، حسن اداره موسسات پرستاری و تربیت کودکان را تسهیل خواهد کرد و هرگونه اقدام لازم برای تعیین هویت کودکان و ثبت نَسَب آنها به عمل خواهد آورد. در هیچ حال، نمی توان وضعیت شخصی آنها را تغییر داد یا آنها را در تشکیلات و سازمان های تابعه خود وارد کرد.اعضای یک خانواده بازداشت شده، مخصوصاً پدر و مادر و کودکانشان، در یک محلا هم خواهند بود؛ مگر دلایلی چون سلامت، جدایی میان آنان را به صورت موقت ضروری سازد.

بیشترین صدمات ناشی از جنگ بین ایران  وعراق

دولت ها متعهد شدند تا به هر طریق ممکن، به هم پیوستن مجدد خانواده هایی که بر اثر مخاصمات مسلحانه از یکدیگر جدا شدند تسهیل کنند آموزش و محیط فرهنگی: مطابق ماده 94 کنوانسیون چهارم، دولت بازداشت کننده فعالیت های فکری، آموزشی، تفریحی و ورزشی بازداشت شده ها را تشویق خواهد کرد و آنان را برای شرکت در این گونه فعالیت ها آزاد خواهد گذاشت؛ در تامین این قبیل فعالیت ها اقدامات لازم را به عمل خواهد آورد، به ویژه اماکن مناسب در اختیار آنان خواهد گذاشت؛ آموزش کودکان و نوجوانان تأمین خواهد شد و آنان خواهند توانست در داخل یا خارج محل بازداشت، به مدرسه بروند و از محل های مخصوص برای ورزش برخوردار شوند.

کودکان باید تحت تعلیم و تربیت مشتمل بر تعلیم و تربیت مذهبی و اخلاقی به صورتی که والدین – و در صورت فقدان والدین سرپرستان آنها مایل اند، قرار گیرندممنوعیت مجازات اعدام برای کودکان و مادران باردار: مجازات اعدام نباید نسبت به اشخاصی که در زمان ارتکاب جرم کمتر از 18 سال دارند و زنان باردار یا مادران کودکان خردسال اجرا شود. طرف های مخاصمه تا بالاترین حد ممکن، اهتمام خواهند نمود که از صدور حکم اعدام در مورد زنان باردار یا مادران دارای فرزندان وابسته به آنان، به دلیل جرائم مربوط به مخاصمه مسلحانه، خودداری شود.

یک وکیل خانواده در حقستان خدمات تخصصی در حل و فصل مسائل حقوقی مانند طلاق، حضانت فرزندان، و امور مربوط به تقسیم دارایی‌ها و نفقه ارائه می‌دهد. آن‌ها به طور خاص بر رویکردهایی که به حفظ مناسبات خانودادی و کاهش تنش‌های عاطفی می‌پردازند، تمرکز دارند.