تعریف فرزند خواندگی و سیر تکامل این نهاد ارزشمند:
فرزند خوانده کودکی است که پدر و مادرش معلوم نیست، فوت شده اند و یا مشخص و معلوم نیستند، لذا به حمایت فردی و عمومی نیازمند است و در واقع شخصی است که از پدر و مادری متولد شده که وجود واقعی یا ظاهری ندارند. فرزند خواندگی در طول تاریخ سابقه طولانی دارد و در نظامهای حقوقی کنونی دارای شرایط و آثار متفاوتی است. در نظام حقوقی اسلام فرزندخواندگی به عنوان نهادی که تمامی آثار قرابت نسبی را داشته باشد، رد شده است. اما سرپرستی از کودکان بی سر پرست و یتیم و بی پدر و مادر مورد تاکید است و آیات و روایات بسیاری وارد شده که توجه به این کودکان و نحوه رفتار با آنان را سفارش کرده است. درست است که فرزندخواندگی در فقه اسلامی مورد قبول واقع نشده ولیکن در مواد ۲۰ و ۲۱ کنوانسیون حقوق کودک، به فرزندخواندگی پرداخته شده و از کشورهایی که سیستم فرزند خواندگی را به رسمیت شناخته‌اند، خواسته است که منافع عالیه کودک را در اولویت قرار دهد.
ماده
در قانون مدنی ایران که برگرفته از فقه اسلامی است به تبعیت از آن فرزند خواندگی مطرح نشده و با توجه به نیاز مبرم جامعه به حمایت از اطفال بدون سرپرست در سال ۱۳۵۳ نهادی مشابه، تحت عنوان «سرپرستی کودکان بدون سرپرست» ایجاد شد که با تصویب این قانون تا حدی این نقیصه قانون مدنی را رفع کرد و به انتظام بخشی روابط موجود پرداخت. بسیار قابل اهیت است که اجرایی شدن قوانین مربوط به فرزندخواندگی و یا حمایت از کودکان بی سرپرست و بدسرپرست، می تواند در راستای استحکام بخشی به مهمترین عنصر جامعه یعنی خانواده گام بردارد وبا اتخاذ تدابیر صحیح، کارآمد و مثمره ثمر موجب گرمتر شدن کانون خانواده های بدون فرزند و پررنگ شدن زندگی کودکان بی سرپرست و روشن شدن آینده شان گردد.
وکیل خانواده حقستان با ارائه مشاوره‌های حقوقی در زمینه‌هایی مانند طلاق، حضانت فرزندان و تقسیم دارایی‌ها، حمایت گسترده‌ای را به خانواده‌ها در دوران دشوار ارائه می‌دهند. آنان با تمرکز بر یافتن راه‌حل‌های منصفانه و پایدار، تلاش می‌کنند تا به بهترین نتیجه ممکن برای همه اعضای خانواده دست یابند.
