- ماده1-کلیه اشخاصی که به سن هجده سال تمام هجری شمسی نرسیده اند از حمایتهای قانونی مذکوذ در این قانون بهره مند میشوند.
- ماده2-هر نوع اذیت و ازار کودکان و نوجوانان که موجب شود به انان صدمه جسمانی یا روانی و اخلاقی وارد شود و سلامت جسم یا روان انان را به مخاطره اندازد ممنوع است.
- ماده3-هر گونه خرید,فروش,بهره کشی و به کار گیری کودکان به منظور ارتکاب اعمال خلاف از قبیل قاچاق,ممنوع و مرتکب حسب مورد علاوه بر جبران خسارت وارده به شش ماه تا یکسال زندان و یا به جزای نقدی از ده میلیون (10000000)تا بیست میلیون(20000000)ریال محکوم خواهد شد.
- ماده4-هر گونه صدمه و اذیت و ازار و شکنجه جسمی و روحی کودکان و نادیده گرفتن عمدی و بهداشت روانی و جسمی و ممانعت از تحصیل انان ممنوع و مرتکب به سه ماه و یک روز تا شش ماه حبس و یا تا ده میلیون (10000000)ریال جزای نقدی محکوم میگردد.
- ماده5-کودک آزاری از جرائم عمومی بوده و احتیاج به شکایت شاکی خصوصی ندارد.
- ماده6-کلیه افراد و موسسات و مراکزی که به نحوی مسئلیت نگاهداری و سرپرستی کوکان را بر عهده دارند مکلفند به محض مشاهده موارد کودک آزاری مراتب را جهت پیگرد قانونی مرتکب و اتخاذ تصمیم مقتضی به مقامات صالح قضائی اعلام نمایند,تخلف از این تکلیف موجب حبس تا شش ماه یا جزای نقدی تا پنج میلیون(5000000)ریال خواهد بود.
- ماده7-اقدامات تربیتی در چارچوب ماده(59) قانون مجازات اسلامی مصوب 1370/9/7 ماده (1179) قانون مدنی مصوب 1314/1/19از شمول این قانون مستثنی است.
- ماده8-اگر جرائم موضوع این قانون مشمول عناوین دیگر قانونی شود یا در قوانین دیگر حد یا مازات سنگین تری برای آنها مقرر شده باشد,حسب مورد حد شرعی یا مجازات شاد اعمال خواهد شد.
- ماده9-از تاریخ تصویب این قانون کلیه مقررات مغایر با آن ملغی الاثر می گردد.
قانون فوق مشتمل بر نه ماده در جلسه علنی روز دوشنبه مورخ بیست و پنجم آذر ماه یکهزار و سیصد و هشتادو یک مجلس شورای اسلامی تصویب و در تاریخ 1381/10/11 به تایید شورای نگهبان رسیده است.
